De dokter blijft lang weg. Ik trek een papiertje uit de doos. En nog een. En nog een. Het zijn er meer dan ik kan tellen. Als de doos leeg is, ligt er een witte berg op tafel. Ik hoor haar stem op de gang, maar ze komt niet.
‘Ik werk nu zes jaar met Barbara en sinds een jaar is ze mijn baas. Geen enkel probleem wat mij betreft, een vrouw aan het roer. Dat moet gewoon kunnen, vind ik. Ook al heb ik twee jaar meer ervaring. Zolang ze maar snapt dat het om het aantal verkochte trucks draait! Haha! Ja, proost. Gezellig, moeten we vaker doen, even bijpraten.
“Als een schilderij goed gelukt is, noem ik het ‘leip’. Dat is iets waar ik mijn vinger niet achter kan krijgen, dan ben ik boven mezelf uitgestegen.” Marc Mulders weet zelf ook niet hoe het komt dat een doek geslaagd is. Waarom die streep daar in die kleur, wanneer slaat de magie toe – kunstenaars snappen het vaak zelf niet. Vooral bij de oudere generatie onder de geïnterviewden wordt niet duidelijk wat de artistieke drijfveren zijn bij het schilderen.
Zelf een hoepelrok aantrekken, muziek mixen of de waarde van een kunstwerk raden: de Wonderkamers in het Haags Gemeentemuseum laten jongeren zo interactief mogelijk kennismaken met kunst en cultuur. De prikkelende tentoonstelling is verrijkend en educatief. Maar of de ‘nieuwe definitie van het begrip museum’ een blijvertje is moeten we nog afwachten.
De grote tentoonstelling in Gemeentemuseum Den Haag is om meerdere redenen bijzonder. Drie meesters van de moderne kunst – Cézanne, Picasso en Mondriaan - zijn gezamenlijk te zien in verbindende thema’s. Voor het eerst sinds een halve eeuw zijn er weer belangrijke werken van Cézanne in Nederland te zien. En bovendien wordt voor het eerst de relatie tussen deze ‘vader van de moderne kunst’ en Mondriaans abstractie aanschouwelijk gemaakt.
Marielle den Engelsman (1978) verhuisde na de academie in Enschede naar Leiden, want ‘dat leek haar wel een grappige stad’. Kortgeleden trok ze de aandacht met haar originele kunstwerk over het oude slachthuisterrein waar straks de wijk Nieuw Leyden komt.
Simone van Bakel laat zien dat keramiek niet saai hoeft te zijn. Ze heeft vele exposities en prijzen op haar naam staan sinds ze vrij werk is gaan maken. Naast keramiek of glas is humor een belangrijk ingrediënt. Ze is één van deelnemers van keramiekexpositie Pretty Dutchin de Princessehof in Leeuwarden.
Adrie Huisman gaat verder waar de tuinbouw ophoudt. Hij pleit voor pure smaak en het behouden van oude rassen en laat paprika’s verdrogen tot stillevens. Zijn ‘sapsessies’ zijn een geliefd fenomeen bij exposities. Het drinken van zwarte, rode en witte pure tomatensap brengt het publiek een beetje dichter bij de boodschap van de kunstenaar.
In een hechte gemeenschap waar de meeste mensen hun brood verdienen in en rond de tuinbouw is het logisch dat zich een streekgebonden tuinbouwtaal ontwikkelt. De interviews met vijfentwintig oude Westlanders gaven een inkijkje in hun oude vaktaal, waarvan sommige woorden langzaam maar zeker verdwijnen.
Werken voor een goed doel of een duurzaam bedrijf is populairder dan ooit. Steeds meer werknemers willen niet alleen geld verdienen, maar ook hun steentje bijdragen aan een betere wereld. Waarom is dat? Geeft werken voor het Wereld Natuur Fonds echt meer voldoening dan een gewone kantoorbaan? Drie praktijkvoorbeelden.
